Vmbo, nou én?!

Een aantal weken geleden kopte het NRC bovenstaande uitspraak. Nog steeds kampt dit type onderwijs met een slecht imago. Veel ouders zetten alles op alles om hun kind toch maar minimaal in de havo-brugklas te krijgen. 

Een aantal weken geleden kopte het NRC bovenstaande uitspraak. Nog steeds kampt dit type onderwijs met een slecht imago. Veel ouders zetten alles op alles om hun kind toch maar minimaal in de havo-brugklas te krijgen. We worden regelmatig gebeld met de vraag of we iets kunnen doen om het niveau van zoon of dochter die nog op de basisschool zit te liften, ‘want hij of zij wil het zo graag’. Tja, wat doe je dan?

Hoge verwachtingen? Niks mis mee!
In elk geval het gesprek aan gaan! Dat maakt vaak al veel helder. We spreken over verwachtingen, doelen en waar een kind gelukkig van gaat worden. Met regelmaat komen we er vervolgens in de begeleiding achter dat er inderdaad méér in de leerling zit en hij of zij na het traject beduidend hoger scoort. Gezonde hoge verwachtingen: daar is niks mis mee. Anders wordt het als blijkt dat een leerling écht beter af is op het vmbo. Een te hoog niveau wordt dan een lijdensweg; wel een diploma misschien, maar tegen een te hoge prijs.

Watervlugge kereltjes
De praktijk op De Leerstek wijst uit dat we vooral te maken hebben met havo en vwo-leerlingen. Toch kloppen er ook vmbo-kids aan. Interessant om te zien dat het niveau van de T-stroom niet bepaald kinderachtig is! Het meest in het oog springend is echter het type leerling dat wij over de vloer krijgen: watervlugge kereltjes (waarom zijn het altijd jongens?!) met een heldere blik, een hoop bombarie, weinig zitvlees, een klein hartje en een grote behoefte aan duidelijkheid en structuur. Neem je ze bij de hand en leid je ze doelgericht door het woud van huiswerk, dan zie je ontwikkelingen waar ze zelf stiekem heel trots op zijn.

Pit, karakter en duidelijke plannen
Ik heb er lol in als er na zwoegen en zweten mooie cijfers binnenkomen; als blijkt dat ze zelfstandig een tekst kunnen bestuderen; als er een middag is waarop ze alle boeken bij zich hebben. Wanneer ik naar ze kijk, dan maak ik me geen zorgen over hun toekomst. Ze hebben pit, karakter en vaak al duidelijke plannen. Ze moeten de middelbare school even door en ja, daar is soms wat meer dan gemiddelde sturing voor nodig. Uiteindelijk komen ze er wel; genoeg kansen voor deze knullen! Vmbo? Nou én!